mens en natuur

Ecologische voetafdruk

Je ecologische voetafdruk bedraagt: 4.5 ha hetzij 44921 vierkante meter
Dit is een schatting van de oppervlakte die je jaarlijks gebruikt om je levensstijl te verzekeren


De duurzame voetafdruk: 1,8 hectare


Dit is mijn uitslag bij de test bereken je ecologische voetafdruk. Wil je weten hoe groot jouw voetafdruk is doe de test op http://www.ecolife.be/bereken-je-ecologische-voetafdruk
.

Mijn uitslag is beter dan de gemiddelde Belg en Duitser. Maar ik heb absoluut geen duurzame voetafdruk.

Enkele tips om dit te verbeteren zijn:

 Ik word vegetariër.

 

 

Voor alles wat je eet is landbouwgrond nodig. Maar voor de productie van vlees is dat vele malen meer grond dan voor de productie van ons plantaardige voedsel. Met een vegetarisch menu verlaag je daarom je voetafdruk.           

Kies voor gerecycled (brief) papier.

Gerecycled papier is een prima visitekaartje! Voor de fabricage van dit papier hoeven immers minder bomen te worden gekapt. Dat is goed vóór de natuur, en tégen de opwarming van de aarde.           

Vervang zuivel door plantaardige alternatieven (vb sojamelk)

Alles wat je eet en drinkt, telt mee in je voetafdruk. Net als bij vlees is ook voor de productie van zuivel relatief veel land nodig. De dieren die zuivel produceren hebben namelijk veel voer nodig.           

 Koop kleding in een tweedehandswinkel.

Origineel en goedkoop? En ook gunstig voor je voetafdruk. De productie van veel kleding kost immers veel landbouwgrond, energie en grondstof. Hergebruik verkleint je voetafdruk!    

 

 

Kies voor gerecycled keuken-en wc papier.

  





Hout is een belangrijke grondstof voor ál het papier, dus ook voor keuken- en wc-papier. Door te kiezen voor gerecycled papier, hoeven er geen nieuwe bomen gekapt te worden. En dat helpt om de opwarming van de aarde in toom te houden.

Natuur en Christendom

Natuur is in het christendom belangrijk. De natuur was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen deze schepping goed te onderhouden.
Volgens de Bijbel, het heilige boek van de christenen, is de natuur ondergeschikt aan de mens: de mens heeft de verantwoordelijkheid over de natuur en de dieren.
Dit betekent niet dat de mens alles mag vernietigen. God is eigenaar van de natuur, maar de mens moet er voor zorgen (als een conciërge of rentmeester*). De mens is geen eigenaar van de aarde en hij mag de aarde niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen, omdat er na hem ook weer mensen komen. Daarom wordt er in het christendom gezegd dat de mens de aarde niet bezit maar heeft geleend van God.
“De Heer (= God) nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden (= paradijs) om die te bewerken en te bewaren.” Zo staat het in de Bijbel, het heilige boek van de christenen.
Misschien is de natuur nog wel veel meer. Veel christenen zien in de natuur het bewijs voor het bestaan van God. Zoiets moois als de natuur kan niet zijn ontstaan vanuit een oerknal. Daar moet een schepper aan te pas zijn gekomen.

 

Natuur en Islam

 

Tema groeide vanaf 1992 uit tot een organisatie met 250.000 leden. De oprichter gaat nu in Turkije door het leven als ’Vader Aarde’. Tema heeft ook een Nederlandse afdeling: Tema-nl. Veel moslims in Nederland hebben niet veel met de natuur. Afgezien van een barbecue of picknick in het stadspark komen ze het bos en de polder niet in.
Directeur Serdar Köker van Tema-nl wil moslims in Nederland overtuigen van het belang van de natuur. “Er zijn talloze soera’s* in de Koran die getuigen van het belang van andere levende wezens”, zegt Köker, zelf afgestudeerd mijnbouwkundige in Delft. “Een soera beschrijft dat alle planten en bomen de eer van Allah zingen. Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk naar zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat medewezens uitsterven, moet in het hiernamaals verantwoording afleggen.”
Volgens Köker is de kleur van de islam groen. “Mohammed was de eerste stichter van een natuurreservaat”, zegt hij. “Hij liet een gordel van bomen planten genaamd El Gabe bij Medina, en rond Mekka stelde hij een reservaat in waar geen bomen gekapt mochten. Ook gold hier een jachtverbod. Hij stelde zelfs speciaal wachters aan om hier toezicht op te houden.” 



 

Natuur en Boeddhisme

Boeddhisten zien de aarde als een levend wezen met zorgzame eigenschappen. De aarde geeft ons een plek én wat nodig is om te leven. Als wij als mensen goed met elkaar samenwerken, dan is Moeder Aarde gezond. Maar als we dat niet doen, betekent dit voor de planeet ziekte of zelfs de ondergang. Er zijn volgens boeddhisten genoeg redenen om te zeggen dat Moeder Aarde op dit moment ziek is. Dat terwijl we ook genoeg middelen hebben om de aarde gezond te houden.

Boeddhisten zien zichzelf als onderdeel van de natuur. Mensen zijn slechts een draadje in het web van het leven. Andere belangrijke draden zijn de dieren en de planten. Als je de andere draden van het web kapot maakt of vernielt, heeft dat invloed op de samenstelling van het web waar jouw bestaan van afhangt. We vernielen het evenwicht en de harmonie in het web en, uiteindelijk, in onszelf.
De mensen moeten zich bewust zijn van hun afhankelijkheid van de lucht, de zon, de aarde en de regen. Ze moeten inzicht hebben in de relatie tussen de mensen en de planten, dieren en alle andere levende wezens. De mens kan zich niet gedragen alsof de aarde zijn eigendom is zodat hij ermee kan doen wat in hem opkomt.
We zijn hier slechts op bezoek, net zoals de rest van de levende wezens. Boeddhisten wordt daarom aangeraden om met de natuur heel respectvol en voorzichtig om te gaan. Milieuvervuiling of op een andere manier schade toebrengen aan de natuur gaat in tegen de aard van het boeddhisme. De natuur is alles wat groeit en bloeit. De natuur wordt vaak gebruikt om moeilijke dingen uit te leggen. Kijk maar eens naar de lotusbloem: hij groeit vanuit de modder als een prachtige bloem naar het licht. Dat is volgens de boeddhisten wat er met mensen gebeurt als ze de leer van Boeddha volgen.

 

Natuur Hindoeïsme

Het hindoeïsme kent ook niet één heilig boek, maar een heleboel heilige boeken. De oudste heilige boeken ter wereld zijn de Veda's. Er staan geen wetten of regels in, maar teksten over onder meer God, wiskunde, geneeskunde, het heelal, de natuur en hoe je goed moet leven. De Veda's zijn ontstaan tussen 1500 en 500 v.Chr. Het hindoeïsme kent vele goden, die volgens sommigen terug te voeren zijn op het bestaan van één god. Andere hindoes geloven helemaal niet in een god. Je hebt dus hindoes in soorten en maten.
Maar wat alle hindoes bindt, is de manier waarop ze tegen de natuur aankijken. Hindoes geloven in het goddelijke in alle levende wezens en hebben daarom groot respect voor de natuur. Sommige hindoes geloven bovendien dat de natuur een ziel kan hebben. Vooral oude bomen, bergen, grotten en bronnen zijn volgens hen geliefde woonplaatsen van de geesten.
Hindoes geloven dat je andere wezens geen pijn mag doen. Ook niet om zelf aan voedsel te komen. Ze eten dus geen vlees. De hindoes kozen een dier als respect voor de natuur: de koe. Koeien zijn voor hindoes zelfs heilige dieren!
Twee andere elementen van het hindoeïsme zijn ook belangrijk voor de omgang met de natuur. De Ahinsaleer is de leer van de geweldloosheid. Hindoes mogen geen geweld gebruiken. Deze geweldloosheid draagt ook bij tot respect voor de dieren, planten, natuur, milieu enz.
Volgens het hindoeïsme is het de plicht van ieder mens om altijd bezig te zijn met het verrichten van goede, eerlijke en oprechte daden. Van die goede daden profiteren andere mensen, dieren, planten en het milieu.

Natuur en het Jodendom

Jahweh, de god van de joden, heeft de natuur aan de mens gegeven, dus moet de mens er goed mee omgaan: “Kijk naar mijn creaties! Zie hoe mooi en perfect ze zijn! Ik heb ze voor jullie gemaakt. Wees er zeker van dat je Mijn wereld niet kapot maakt of vernietigt. Als jullie dat doen, zal er niemand na jullie zijn om het te maken.”

De mens mag dingen uit de natuur gebruiken, zoals eten, hout om huizen te bouwen etc. Maar wie de natuur kapot maakt, maakt God kapot.
Er zijn veel joodse organisaties die zich richten op de natuur, in Israël en daarbuiten. Deze organisaties willen de mensen dichter bij de natuur brengen, willen hen leren over halacha (= godsdienstige wet waaraan een jood zich moet houden) en natuur, kinderen bewust opvoeden met de natuur enz.
Een rabbijn (= joodse priester) zegt het zo: “Rechtvaardige mensen van goede daden hebben verdriet van elke verspilling en vernietigende daad, en als ze kunnen gebruiken ze al hun kracht om alles te beschermen tegen vernietiging. In het algemeen gesproken, verbieden de rabbijnen alle vernietigende daden.” Beschermen van de natuur is daarom belangrijk in de joodse traditie. Elke winter vieren de joden bijvoorbeeld The winter celebration of Tu B'Shevat, het joodse Nieuwjaar voor bomen, als een herinnering aan de joodse traditie van natuurbeschermingthe Jewish New Year for trees, has become a reminder of Judaism's longstanding commitment to environmental preservation.
Maar de natuur is niet alleen iets positiefs voor joden. God kan de natuur ook gebruiken om mensen te straffen. Toen de joden in de begintijd van het jodendom in slavernij bij de Egyptenaren waren, zond God 10 plagen op de Egyptenaren af. Hij maakte bijvoorbeeld een rivier onleefbaar waardoor alle vissen stierven en de Egyptenaren honger leden.  Sommige joden zien in de huidige milieuvervuiling ook een straf van God.

Onderkant formulier