Waarom pesten op het werk aandacht verdient
Foto: jobat.be
Het is al langer bekend dat pesten kan leiden tot ernstige klachten. Zo indringend is het effect ervan. Van laag zelfbeeld, psychosomatische klachten, slaapproblemen, schrikachtigheid en gebrek aan vertrouwen tot en met de wens tot de beëindiging van het leven.
 Het feit dat gerichte agressie tegen jou als persoon plaatsvindt op structurele basis, en tegelijkertijd op de meest verwachte en onverwachte momenten, maakt het verschijnsel van pesten indringend, vervelend én schadelijk. En dikwijls kan de persoon zelf het proces niet stoppen omdat er teveel overmacht is. “Dan moet híj maar aan zijn weerbaarheid werken”, werkt dus niet.
Er is een misverstand dat we allemaal wel weten wat pesten op het werk is. Het gaat echter niet om wat jij pesten vindt, of de ander. Ook niet of het de bedoeling is geweest om te pesten of niet. Je hoeft alleen maar te kijken naar het gedrag, te luisteren naar het verhaal.
De definitie van pesten op het werk luidt als volgt: Systematisch vernederend intimiderend of vijandig gedrag, binnen een arbeidsorganisatie, gericht op steeds dezelfde persoon, die zich hiertegen niet kan verweren.
Pesten op het werk uit zich onder meer als volgt:
Sociaal isoleren: iemand negeren. Iedereen behalve één uitnodigen voor de lunch of een uitje en alle anderen wel. “Ze gaan iedere vrijdag naar de McDonalds, mij wordt nooit iets gevraagd.”
De werkinhoud onaangenaam of het werk onmogelijk maken: geen antwoord geven op vragen, informatie niet of onjuist doorgeven, spullen kwijtmaken of taken wegnemen. “Ik moet re-integreren, maar ik mag niet op mijn eigen werkplek, ontvang geen post of e-mail en heb geen telefoon. Zo kan ik mijn werk niet doen.”
Bespotten: over uiterlijkheden, leefstijl of een accent, bijvoorbeeld. “Als er een bezoeker met donkere huidskleur komt, zeggen mijn collega’s: hé, je familie uit het oerwoud is gearriveerd.”
 
 

Het neoliberalisme op maatschappelijk vlak.

De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. De inkomstverschillen nemen toe de middenklasse verdwijnt. Hoe groter de inkomstenverschillen in een regio des te meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie en criminaliteit.
Geld maakt niet gelukkig maar je hebt het wel nodig in de maatschappij van vandaag. Je inkomsten bepalen je leven. Wat kan ik kopen en wat niet.
 
Eigen linken:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141001_01299059

Kloof tussen arm en rijk kleiner dan gedacht

door
Er is minder armoede in de wereld dan gedacht. Dat stelt een onderzoek van de Oeso dat De Standaard kon inkijken. ‘Ons beeld van de werkelijkheid moet worden bijgesteld.’
Voor het eerst is voor 25 landen in acht werelddelen onderzocht hoe goed mensen het hebben, en hoe hun welzijn zich sinds 1820 heeft ontwikkeld. ‘Overal in de wereld is vooruitgang te zien’, aldus de onderzoekers. Ze schrijven ‘over het geheel genomen een behoorlijk positief beeld te hebben van het welzijn in de wereld’. Het Oeso-onderzoek vormt een wetenschappelijke doorbraak omdat een compleet nieuwe rekenmethode wordt gebruikt. Om te kijken hoe goed mensen het hebben, wordt niet gekeken naar inkomen en economische groei, maar wel naar tien indicatoren, uiteenlopend van levensverwachting tot onderwijs en van gezondheid tot veiligheid.
Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat het meten van welzijn een positiever beeld oproept dan het meten van inkomens. Landen die nu als de armste ter wereld gelden, zijn puur economisch gezien nauwelijks beter af dan ze in 1820 waren. Maar landen die nu matig scoren op ‘welzijn’, zijn er wél veel beter aan toe dan in 1820: het onderwijs en de levensverwachting zijn bijvoorbeeld stukken verbeterd.
Als voorbeelden noemt onderzoeksleider Jan Luiten van Zanden de continenten Afrika en Latijns-Amerika, waar enorme vooruitgang is geboekt in het onderwijs en het ontwikkelen van stabiele politieke instituten. Dat heeft ervoor gezorgd dat mensen het er steeds beter hebben. De Verenigde Staten daarentegen hebben wel een hoog inkomen per hoofd van de bevolking, maar het welzijn van de Amerikanen wordt ernstig aangetast door de enorme misdaad in het land.
‘De verschillen tussen landen blijken ook veel kleiner dan we tot nu toe dachten’, zegt Luiten van Zanden. ‘Als je alleen kijkt naar het inkomen per hoofd van de bevolking, dan bestaan er enorme verschillen tussen rijke en arme landen. Als je kijkt met onze indicatoren vallen de verschillen juist erg mee.’
De onderzoekers benadrukken dat er nog steeds ongelijkheid is in de wereld. Arm en rijk bestaan nog altijd naast elkaar, vaak ook in schrijnende vormen. ‘Maar ons beeld van de werkelijkheid moet wel worden bijgesteld’, aldus Luiten van Zanden. ‘De ongelijkheid in de wereld is de laatste vijftig jaar redelijk stabiel gebleven. En de laatste tien jaar zien we dat de ongelijkheid tussen landen zelfs aan het afnemen is.’
 

Neoliberalisme op economische vlak

Alles wordt duurder terwijl de lonen niet naar omhoog gaan. Vele mensen zullen hierdoor hun rekeningen niet meer kunnen betalen. In plaats van te leiden tot een aanbod van goedkopere en betere producten en diensten, een economische groei en algemene welvaart, is het omgekeerde waar.
 
Eigen linken.
 

Steeds meer ouders kunnen rekeningen niet meer betalen 

| Koen Baumers     

Veel scholen zitten in de financiële problemen omdat ouders hun schoolrekeningen niet meer kunnen betalen. Bij de vereniging 'SOS Schulden op school' vragen hele onderwijskoepels om hulp. Steden als Gent en Turnhout richten een noodfonds op.
De gemeenteraad van Gent heeft gisteravond de oprichting van zijn 'scholenfonds' goedgekeurd. Als alles volgens plan verloopt, doet de gemeenteraad van Turnhout morgen hetzelfde. Met dat initiatief hopen de steden hun scholen van de financiële ondergang te redden. Want door de financiële crisis is het aantal onbetaalde schoolrekeningen nog gestegen.